ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

Το κοινωνικό κεφάλαιο αναφέρεται στους θεσμούς, τις σχέσεις και τους κανόνες που διαμορφώνουν την ποιότητα και την ποσότητα των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων μιας κοινωνίας. Τα αυξανόμενα στοιχεία δείχνουν ότι η κοινωνική συνοχή είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομική ευημερία των κοινωνιών και για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Το κοινωνικό κεφάλαιο δεν είναι απλώς το άθροισμα των θεσμών που στηρίζουν μια κοινωνία. είναι η κόλλα που τους συγκρατεί επεξεργαζόμενοι διάφορα μέσα για τη μέτρηση του επιπέδου του κοινωνικού κεφαλαίου σε διαφορετικά πλαίσια. Αναφέρει στον ιστότοπό της ότι η μέτρηση του κοινωνικού κεφαλαίου είναι σημαντική για τους εξής τρεις λόγους:

​

(ένα)  Η μέτρηση βοηθά να γίνει πιο απτή η έννοια του κοινωνικού κεφαλαίου για άτομα που βρίσκουν το κοινωνικό κεφάλαιο δύσκολο ή αφηρημένο.

​

(σι)  Αυξάνει την επένδυσή μας στο κοινωνικό κεφάλαιο: σε μια εποχή που βασίζεται στην απόδοση, το κοινωνικό κεφάλαιο θα υποβιβαστεί σε δεύτερη βαθμίδα στην κατανομή των πόρων, εκτός εάν οι οργανισμοί μπορούν να δείξουν ότι οι προσπάθειές τους για την οικοδόμηση της κοινότητας έχουν αποτελέσματα. και

(ντο)  Η μέτρηση βοηθά εμάς και τους χρηματοδότες μας και τους κοινοτικούς οργανισμούς να δημιουργήσουμε περισσότερο κοινωνικό κεφάλαιο.

Οτιδήποτε περιλαμβάνει οποιαδήποτε ανθρώπινη αλληλεπίδραση μπορεί να επιβεβαιωθεί για τη δημιουργία κοινωνικού κεφαλαίου, αλλά το πραγματικό ερώτημα είναι αν δημιουργεί σημαντικό ποσό κοινωνικού κεφαλαίου, και αν ναι, πόσο; Αξίζει να συνεχίσουμε ένα συγκεκριμένο μέρος της προγραμματιστικής μας προσπάθειας ή θα πρέπει να καταργηθεί και να ανανεωθεί; Τα προγράμματα καθοδήγησης, οι παιδικές χαρές ή η χορηγία μπλοκ πάρτι οδηγούν πιο τυπικά σε μεγαλύτερη δημιουργία κοινωνικού κεφαλαίου; Η οικοδόμηση του κοινωνικού κεφαλαίου σε άτομα που υποστηρίζουμε με τη δουλειά μας θα βοηθήσει στο να κάνουμε τη δουλειά μας εύκολη.

​

Η γεφύρωση του κεφαλαίου, οι σχέσεις με άτομα που δεν ανήκουν σε αυτό που θα μπορούσε να είναι η κύρια κοινωνική μας ομάδα και με τους οποίους δεν μοιραζόμαστε την κύρια κοινωνική μας ταυτότητα, καθίσταται δυνατή όταν οι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι έχουν πολλαπλές «ταυτότητες». Εάν θεωρώ τον εαυτό μου μόνο ως π.χ. Κροάτη της Βοσνίας, τότε μπορεί να νιώθω ανταγωνιστικός ενάντια στους Μουσουλμάνους Βόσνιους και τους Σερβοβόσνιους. Αλλά αν μπορώ επίσης να δω τον εαυτό μου ως κοινωνικό συντηρητικό, μηχανικό, λάτρη του βόλεϊ και της τζαζ μουσικής, τότε έχω επίσης πράγματα που μπορώ να μοιραστώ με άλλους στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

Άλλες δυνατότητες για κοινό έδαφος είναι ένα κοινό φύλο ή παρόμοια ηλικία (και επομένως παρόμοια κουλτούρα γενεών), η απόλαυση στα βουνά ή το ψάρεμα ή το καλό φαγητό. Η αναγνώριση ότι εγώ – και άλλοι- έχουμε πολλαπλές ταυτότητες, επιτρέπει μια πληθώρα εγκάρσιων δεσμών και σχέσεων που δημιουργούν έναν πυκνό κοινωνικό ιστό. Μια ισχυρή κοινωνία έχει πιθανώς και πολύ δεσμευτικό κεφάλαιο και κεφάλαιο γεφύρωσης. Η αποτελεσματική οικοδόμηση της ειρήνης θα οδηγούσε σε περισσότερους δεσμούς, αλλά κυρίως σε μεγαλύτερο κοινωνικό κεφάλαιο.

Ενώ έχει γίνει τεράστιος όγκος συζήτησης τα τελευταία χρόνια για «εύθραυστα κράτη», και ως εκ τούτου πολλές επενδύσεις στην ανοικοδόμηση. το κράτος" (βλ. παρακάτω), μόλις πιο πρόσφατα εφιστάται περισσότερη προσοχή στην "κατάσταση της κοινωνίας" (π.χ. Zoellick 2008). Επομένως, ως οικοδόμοι της ειρήνης, πώς αξιολογείτε την "κατάσταση της κοινωνίας, δηλαδή το βαθμό και τη φύση του κοινωνικού του κεφαλαίου; Και αν βρείτε ίσως βαθιά επίπεδα δυσπιστίας, κατακερματισμού, διχασμού, ατομικισμού, τότε πώς θα δημιουργήσετε ή θα αναδημιουργήσετε κάποιο βαθμό κοινωνικής συνοχής; Είναι κάτι στο οποίο μπορεί να συμβάλει ένας εξωτερικός παράγοντας; Κάτω από ποιες συνθήκες και πώς;

​

Ο Woolcock ξεπέρασε τη διάκριση του Putnam μεταξύ «δεσμευτικού» και «γεφυρώματος» κεφαλαίου και πρόσθεσε το «συνδετικό κεφάλαιο». Εάν ο δεσμός είναι η ισχυρή ταύτιση με εκείνα που θεωρούνται «στενά», δηλαδή μέρος των ομάδων στις οποίες ανήκει και που τείνουν να ορίζουν πρωταρχικές ταυτότητες, τότε η γεφύρωση κεφαλαίου για τον Woolcock σχετίζεται με τους δεσμούς που έχουμε με τους ανθρώπους που συναντάμε. με κάποια κανονικότητα, αν και δεν γνωρίζω απαραίτητα πολύ καλά, όπως γνωστούς, συναδέλφους στη δουλειά κ.λπ. Η σύνδεση του κεφαλαίου αναφέρεται στη συνέχεια στις σχέσεις – και τις υποθέσεις που τις διαμορφώνουν, με το πλήθος των ανθρώπων που είναι σε μεγάλο βαθμό ξένοι σε εμάς. Η ειρήνη ξεκινά όταν αγκαλιάζουμε εκείνους που δεν είναι μέρος της θρησκείας ή του πολιτισμού μας.  

​

.