ONTWIKKELING VAN DE GEMEENSCHAP

Sociaal kapitaal verwijst naar de instellingen, relaties en normen die de kwaliteit en kwantiteit van de sociale interacties van een samenleving bepalen. Toenemend bewijs toont aan dat sociale cohesie van cruciaal belang is voor samenlevingen om economisch te bloeien en voor duurzame ontwikkeling. Sociaal kapitaal is niet alleen de som van de instellingen die aan een samenleving ten grondslag liggen; het is de lijm die hen bij elkaar houdt en verschillende manieren uitwerkt om het niveau van sociaal kapitaal in verschillende contexten te meten. Het zegt op zijn website dat het meten van sociaal kapitaal belangrijk is om de volgende drie redenen:

​

(een)  Meting helpt het begrip sociaal kapitaal tastbaarder te maken voor mensen die sociaal kapitaal moeilijk of abstract vinden;

​

(B)  Het verhoogt onze investering in sociaal kapitaal: in een prestatiegedreven tijdperk zal sociaal kapitaal worden gedegradeerd tot de tweede rang bij de toewijzing van middelen, tenzij organisaties kunnen aantonen dat hun inspanningen voor gemeenschapsopbouw resultaten opleveren; en

(C)  Meten helpt ons en onze financiers en maatschappelijke organisaties om meer sociaal kapitaal op te bouwen.

Alles wat menselijke interactie met zich meebrengt, kan worden beweerd om sociaal kapitaal te creëren, maar de echte vraag is of het een significante hoeveelheid sociaal kapitaal opbouwt, en zo ja, hoeveel? Is een specifiek onderdeel van onze programmeerinspanning de moeite waard om door te gaan of moet het worden geschrapt en vernieuwd? Leiden mentorprogramma's, speeltuinen of sponsorblokfeesten vaker tot meer sociaal kapitaal? Door het sociale kapitaal op te bouwen in de mensen die we met ons werk ondersteunen, wordt ons werk gemakkelijker.

​

Het overbruggen van kapitaal, relaties met mensen die niet behoren tot wat misschien wel onze primaire sociale groep is en met wie we onze primaire sociale identiteit niet delen, wordt mogelijk gemaakt wanneer mensen erkennen dat ze meerdere 'identiteiten' hebben. Als ik mezelf alleen maar zie als bijvoorbeeld een Bosnische Kroaat, dan voel ik me misschien vijandig tegenover moslim Bosniërs en Bosnische Serven. Maar als ik mezelf ook kan zien als een sociaal-conservatief, een ingenieur, een fan van volleybal en van jazzmuziek, dan heb ik ook dingen die ik kan delen met anderen in Bosnië-Herzegovina.

Andere mogelijkheden voor raakvlakken zijn een gedeeld geslacht, of een vergelijkbare leeftijd (en dus een vergelijkbare generatiecultuur), genieten van de bergen of van vissen of van lekker eten. De erkenning dat ik - en anderen - meerdere identiteiten heb, zorgt voor een veelvoud aan transversale banden en relaties die een dicht sociaal weefsel creëren. Een sterke samenleving heeft waarschijnlijk zowel veel bindingskapitaal als overbruggingskapitaal. Effectieve vredesopbouw zou leiden tot meer binding maar vooral tot meer overbruggend sociaal kapitaal.

Terwijl er de afgelopen jaren enorm veel gesproken is over 'fragile staten', en dus veel geïnvesteerd in wederopbouw. de staat" (zie hieronder), is er pas recentelijk meer aandacht voor de "staat van de samenleving" (bijv. Zoellick 2008). Hoe beoordeelt u als vredestichters de "staat van de samenleving, dwz de mate van en de aard van zijn sociaal kapitaal? En als je misschien diepe niveaus van wantrouwen, fragmentatie, verdeeldheid, individualisme aantreft, hoe ga je dan om met het creëren of herscheppen van een zekere mate van sociale cohesie? Is dit iets waar een externe actor aan kan bijdragen? Onder welke voorwaarden en hoe?

​

Woolcock ging verder dan Putnams onderscheid tussen 'bonding' en 'bridging' kapitaal en voegde 'linking capital' toe. Als binding de sterke identificatie is met degenen die als 'nabij' worden beschouwd, dat wil zeggen deel uitmaken van de groeperingen waartoe men behoort en die de neiging hebben om primaire identiteiten te definiëren, dan heeft overbruggingskapitaal voor Woolcock betrekking op de banden die we hebben met mensen die we ontmoeten met zekere regelmaat maar niet per se heel goed weten, zoals kennissen, collega's op het werk enz. Koppelingskapitaal verwijst dan naar de relaties – en veronderstellingen die die vormen, met de veelheid aan mensen die grotendeels vreemden voor ons zijn. Vrede begint wanneer we degenen omarmen die geen deel uitmaken van onze religie of cultuur.  

​

.