TOPLULUK GELİŞTİRME

Sosyal sermaye, bir toplumun sosyal etkileşimlerinin niteliğini ve niceliğini şekillendiren kurumları, ilişkileri ve normları ifade eder. Artan kanıtlar, toplumların ekonomik olarak gelişmesi ve kalkınmanın sürdürülebilir olması için sosyal uyumun kritik olduğunu göstermektedir. Sosyal sermaye sadece bir toplumu destekleyen kurumların toplamı değildir; farklı bağlamlarda sosyal sermaye düzeyini ölçmek için çeşitli araçlar geliştirerek onları bir arada tutan yapıştırıcıdır. Web sitesinde, sosyal sermayenin ölçülmesinin aşağıdaki üç nedenden dolayı önemli olduğunu söylüyor:

​

(a)  Ölçüm, sosyal sermayeyi zor veya soyut bulan insanlar için sosyal sermaye kavramını daha somut hale getirmeye yardımcı olur;

​

(B)  Sosyal sermayeye yaptığımız yatırımı artırır: performans odaklı bir çağda, kuruluşlar topluluk oluşturma çabalarının sonuç verdiğini göstermedikçe, sosyal sermaye kaynakların tahsisinde ikinci kademe statüsüne düşürülecektir; ve

(C)  Ölçüm, bize ve fon sağlayıcılarımıza ve toplum kuruluşlarına daha fazla sosyal sermaye inşa etmemize yardımcı olur.

Herhangi bir insan etkileşimini içeren her şeyin sosyal sermaye yarattığı iddia edilebilir, ancak asıl soru, önemli miktarda sosyal sermaye inşa ediyor mu ve eğer öyleyse, ne kadar? Programlama çabamızın belirli bir kısmı devam etmeye değer mi yoksa hurdaya ayrılıp yenilenmeli mi? Mentorluk programları, oyun alanları veya sponsorluk blok partileri daha tipik olarak daha fazla sosyal sermaye yaratılmasına mı yol açıyor? Çalışmalarımızla desteklediğimiz insanlarda sosyal sermaye oluşturmak, işimizi kolaylaştırmamıza yardımcı olacaktır.

​

Köprü sermayesi, birincil sosyal grubumuz olabilecek şeye ait olmayan ve birincil sosyal kimliğimizi paylaşmadığımız insanlarla ilişkiler, insanlar çoklu 'kimliklerine' sahip olduklarını fark ettiklerinde mümkün olur. Kendimi sadece Bosnalı bir Hırvat olarak görürsem, Müslüman Boşnaklara ve Bosnalı Sırplara karşı düşmanlık hissedebilirim. Ama eğer kendimi sosyal muhafazakar, mühendis, voleybol ve caz müziği hayranı olarak da görebiliyorsam, Bosna-Hersek'te başkalarıyla paylaşabileceğim şeyler de var.

Ortak zemin için diğer olasılıklar, paylaşılan bir cinsiyet veya benzer yaş (ve dolayısıyla benzer nesil kültürü), dağlardan veya balık avlamadan veya iyi yemekten zevk almaktır. Benim ve diğerlerinin birden fazla kimliğe sahip olduğunun kabul edilmesi, yoğun bir sosyal doku yaratan çok sayıda kesişen bağ ve ilişkiye izin verir. Güçlü bir toplum muhtemelen hem çok fazla bağlayıcı sermayeye hem de köprü sermayesine sahiptir. Etkili bir barış inşası, daha fazla bağlanmaya, ancak özellikle daha fazla köprü kuran sosyal sermayeye yol açacaktır.

Son yıllarda 'kırılgan devletler' ve dolayısıyla yeniden inşaya çok fazla yatırım hakkında muazzam miktarda konuşma olmasına rağmen. (aşağıya bakınız), "toplumun durumu"na daha fazla dikkat çekilmesi ancak son zamanlarda olmuştur (örn. Zoellick 2008). Barışı inşa edenler olarak, "toplumun durumunu, yani derecesini nasıl değerlendiriyorsunuz? ve sosyal sermayesinin doğası? Ve belki de derin güvensizlik, parçalanma, bölünme, bireycilik seviyeleri bulursanız, o zaman bir dereceye kadar sosyal uyumu nasıl yaratır veya yeniden yaratırsınız? Bu, dışarıdan bir aktörün katkıda bulunabileceği bir şey mi? Hangi koşullarda ve nasıl?

​

Woolcock, Putnam'ın "bağlayıcı" ve "köprü oluşturan" sermaye arasındaki ayrımın ötesine geçti ve "bağlayıcı sermaye"yi ekledi. Bağlanma, 'yakın' olarak görülenlerle, yani kişinin ait olduğu ve birincil kimlikleri tanımlama eğiliminde olan gruplaşmaların bir parçası olanlarla güçlü bir özdeşleşme ise, o zaman Woolcock için köprü sermayesi, tanıştığımız insanlarla olan bağlarımızla ilgilidir. tanıdıklar, iş yerindeki meslektaşlar vb. gibi çok iyi bilmeseler de belirli bir düzenlilikle. Bağlantılı sermaye daha sonra, bize büyük ölçüde yabancı olan çok sayıda insanla ilişkilere ve bunları şekillendiren varsayımlara atıfta bulunur. Barış, dinimizin veya kültürümüzün bir parçası olmayanları kucakladığımızda başlar.  

​

.